Ο Λύσιππος , ο οποίος έζησε περίπου το 370 – 300 π.Χ., ήταν ένας αρχαίος Έλληνας γλύπτης από τη Σικυώνα, που δημιουργούσε αποκλειστικά και μόνο , μπρούτζινα γλυπτά. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σχολής της Σικυώνας, του μεγαλύτερου καλλιτεχνικού κέντρου μετά την Αθήνα. Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές θεωρείται ότι τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τον Πραξιτέλη και τον Φειδία. Ήταν ένας από τους πιο επίσημους καλλιτέχνες της Αυλής του Αλέξανδρου και επίσης αρκετά παραγωγικός.
ΛΥΣΙΠΠΟΣ
ΑΡΧΑΙΑ ΣΙΚΥΩΝΑ
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ένας απλός εργάτης του χαλκού. Καθώς δεν είχε τα τα μέσα για να σπουδάσει στις σχολές της Σικυώνας, έμαθε τη τέχνη της γλυπτικής από μόνος του, καθώς άκουγε τα λόγια του ζωγράφου Εύπομπου τα οποία τον βοήθησαν αρκετά , καθώς ο ίδιος έλεγε ότι δεν χρειάζεται να μιμηθεί άλλο καλλιτέχνη, παρά μόνο την ίδια την φύση. Τα λόγια αυτά του δώσανε θάρρος κι άρχισε να μελετά τα έμψυχα όντα. Όταν πολύ αργότερα εγκαθίσταται στο παλάτι του Φιλίππου, στη Μακεδονία, γνωρίζεται με τον Αριστοτέλη, που μιλά για την ελευθερία του καλλιτέχνη. Τα έργα του, όπως ένα ανάγλυφο στο Παρίσι και το άγαλμα σκύλου τραυματισμένου που γλείφει την πληγή του σε στάση κουλούρας, δυστυχώς αρπάζονται και διασκορπίζονται.
Ένα από τα πιο γνωστά έργα του Λυσίππου, είναι o Αποξυόμενος , ο οποίος συνδέεται με το σωζόμενο ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο. Θεωρείται πως ενσωματώνει στοιχεία της τεχνοτροπίας του, όπως το μικρό κεφάλι, το λεπτό σώμα, τα μακριά πόδια και την προσεγμένη απόδοση των μαλλιών του γλυπτού.
ΆΓΑΛΜΑ ΑΠΟΞΥΌΜΕΝΟΥ
Σύμφωνα με την αναφορά του Πλίνιου, ο αυτοκράτορας Τιβέριος ήταν τόσο ενθουσιασμένος από το συγκεκριμένο γλυπτό ώστε το μετέφερε από τις Θέρμες του Αγρίππα στο παλάτι του, για να επιστραφεί στην αρχική του θέση αργότερα, κατόπιν λαϊκής απαίτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου