Σημαντικές Σικυώνιες προσωπικότητες στην αρχαία εποχή

 

Στην αρχαία εποχή υπήρξαν πολλοί Σικυώνιοι που διέπρεψαν σε διάφορους τομείς του πολιτισμού.

   

 

 

 

Γλύπτες	Ζωγράφοι	Παλαιστές	Ποιητές
Κλέωνας	Εύπομπος	Σώστρατος (ολυμπιονίκης)	Πράξα
Λύσιππος	Αιγινήτης		Πράξιλλα
Λυσίστρατος	Απελλής		Λαϊδα
Ευτυχίδης	Νεοκλής
Κάναχος	Παυσίας
Πολύκλειτος
Γεωγράφοι	Συγγραφείς	Κωμωδιογράφος	Τραγωδοποιός
Αρίσταρχος	Ξενοκράτης	Αξιόπιστος	Επιγένης
Ηράκλειτος	Διογένης

ΛΥΣΙΠΠΟΣ

 Ο Λύσιππος , ο οποίος έζησε  περίπου το 370 – 300 π.Χ.,  ήταν ένας  αρχαίος Έλληνας γλύπτης από τη Σικυώνα, που  δημιουργούσε  αποκλειστικά  και μόνο , μπρούτζινα γλυπτά. Θεωρείται ένας από τους  σημαντικότερους  εκπροσώπους  της σχολής της Σικυώνας, του μεγαλύτερου καλλιτεχνικού κέντρου μετά την Αθήνα.  Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές θεωρείται ότι  τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τον Πραξιτέλη και τον Φειδία. Ήταν ένας από τους πιο  επίσημους καλλιτέχνες της Αυλής του Αλέξανδρου και  επίσης αρκετά  παραγωγικός. 

                                                                      ΛΥΣΙΠΠΟΣ

 

                                                               ΑΡΧΑΙΑ ΣΙΚΥΩΝΑ

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως  ένας απλός εργάτης του χαλκού. Καθώς δεν είχε τα  τα μέσα για να σπουδάσει στις σχολές της Σικυώνας, έμαθε τη τέχνη της γλυπτικής από μόνος του, καθώς  άκουγε τα λόγια του  ζωγράφου Εύπομπου  τα οποία τον βοήθησαν αρκετά , καθώς ο ίδιος έλεγε ότι δεν χρειάζεται να  μιμηθεί άλλο καλλιτέχνη, παρά μόνο την ίδια την  φύση. Τα λόγια αυτά του δώσανε θάρρος κι άρχισε να μελετά τα έμψυχα όντα. Όταν πολύ αργότερα εγκαθίσταται στο παλάτι του Φιλίππου, στη Μακεδονία, γνωρίζεται με τον Αριστοτέλη, που μιλά για την ελευθερία του καλλιτέχνη. Τα έργα του, όπως ένα ανάγλυφο στο Παρίσι και το άγαλμα σκύλου τραυματισμένου που γλείφει την πληγή του σε στάση κουλούρας, δυστυχώς αρπάζονται και διασκορπίζονται.

                                                         

Ένα από τα  πιο γνωστά έργα του Λυσίππου,  είναι  o Αποξυόμενος , ο οποίος  συνδέεται με το σωζόμενο ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο. Θεωρείται πως ενσωματώνει  στοιχεία της τεχνοτροπίας του, όπως το μικρό κεφάλι, το λεπτό σώμα, τα μακριά πόδια και την προσεγμένη απόδοση των μαλλιών του γλυπτού.

                                                             ΆΓΑΛΜΑ ΑΠΟΞΥΌΜΕΝΟΥ

 Σύμφωνα με την αναφορά του Πλίνιου, ο αυτοκράτορας Τιβέριος ήταν τόσο ενθουσιασμένος από το  συγκεκριμένο  γλυπτό ώστε το μετέφερε από τις Θέρμες του Αγρίππα στο παλάτι του, για να επιστραφεί στην αρχική του θέση αργότερα, κατόπιν λαϊκής απαίτησης.

Οι έρευνες και τα ευρήματα

Οι έρευνες και τα ευρήματα

Οι ανασκαφές στη Σικυώνα άρχισαν στα τέλη του 19ου αιώνα από την Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών. Κατόπιν συνεχίστηκαν από την Αρχαιολογική Εταιρεία με τον A. Φιλαδελφέα (1920-26) και τον Αναστάσιο Ορλάνδο (1935-41 και 1951-54). Πιο πρόσφατα (1984) ανασκαφικές έρευνες διεξήγαγε η πρώην έφορος Αρχαιοτήτων κυρία Π. Κρυστάλλη-Βότση. Υπεύθυνη για τις ανασκαφές όλου του αρχαιολογικού χώρου και της ευρύτερης περιοχής είναι η 4η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων.

Πού βρίσκεται η Αρχαία Σικυώνα

 

Πού βρίσκεται η αρχαία Σικυώνα;

Βρίσκεται μόλις 18 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Κορίνθου και που ήταν ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα τέχνης της αρχαιότητας.

Την ελληνιστική λοιπόν Σικυώνα μπορεί κανείς να επισκεφθεί σήμερα. Ενας πανέμορφος αρχαιολογικός χώρος, στον οποίο δεσπόζει το ελληνιστικό θέατρο, που σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση και έχει θέα προς τη θάλασσα. Εκτός από τη σκηνή, την ορχήστρα και τα εδώλια του θεάτρου, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι δύο κεραμοσκεπείς δίοδοι μήκους 16 μέτρων, που βλέπει κανείς στα δύο άκρα που οδηγούν στο άνω διάζωμα και εξυπηρετούσαν την είσοδο και έξοδο των θεατών αλλά και το πέρασμα των κατοίκων από την αγορά στο στάδιο.

Εκτός από το θέατρο, η πόλη έχει να επιδείξει μία σειρά από κτίρια χαρακτηριστικά των ελληνιστικών πόλεων: ναό αφιερωμένο στην κεντρική θεότητα (Αρτεμη ή Απόλλωνα), στοά, βουλευτήριο, που ήταν το κέντρο της ελληνιστικής αγοράς, μεγάλο γυμνάσιο διαμορφωμένο σε δύο επίπεδα και στάδιο στα βορειοδυτικά του θεάτρου.

Όταν φτάσει ο επισκέπτης στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου εντυπωσιάζεται, καθώς αντικρίζει το αρχαίο  θέατρο και στα δεξιά του το Αρχαιολογικό μουσείο. Το μουσείο αυτό είναι από τα πιο ωραία κτίσματα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Είναι και αυτό ένα μνημείο, καθώς είναι το αρχικό πλινθόκτιστο υστερορρωμαϊκό λουτρό, του οποίου οι τοίχοι διατηρούνταν σε πολύ καλή κατάσταση και το κτίσμα αυτό μετατράπηκε σε μουσείο στα τέλη της δεκαετίας του 1930. H αυλή του, στην οποία έχουν τοποθετηθεί ταφικές στήλες και κιονόκρανα ιωνικού και δωρικού ρυθμού , περικλείεται από πλινθόκτιστους τοίχους και έχει μία σιδερένια καγκελόπορτα, από την οποία μπορεί κανείς να δει το εσωτερικό της αυλής.

Πώς φτάνει όμως κανείς ως εκεί;

Από την εθνική οδό παίρνει την έξοδο για Κιάτο. 

Αυτό πρέπει κανείς να το συμπεράνει παρατηρώντας τον χάρτη, διότι πινακίδα δεν υπάρχει. Όταν φτάσει στα πρώτα κατοικημένα σημεία της ευρύτερης περιοχής του Κιάτου, μετά τις  σιδηροδρομικές γραμμές  στρίβει αμέσως δεξιά και μετά πάλι δεξιά. Από κει και πέρα ξεκινάει μια ανοδική πορεία, η οποία έχει κατά διαστήματα μικρές πινακίδες.

Ακολουθείστε τον παρακάτω σύνδεσμο από google maps για τη διαδρομή Αθήνα - αρχαία Σικυώνα

 Γιατί άραγε να μην υπάρχει σήμανση που να βοηθά τον επισκέπτη να πηγαίνει εύκολα σε αυτόν τον σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο;

 

Η σχολή της γλυπτικής της Σικυώνας

 Ήδη από την αρχαϊκή περίοδο η Σικυώνα διακρίθηκε στη γλυπτική, τη ζωγραφική και τη μεταλλοτεχνία.

Η σχολή της γλυπτικής της Σικυώνας.

 Ο Σικυώνιος γλύπτης Κάναχος των τελών του 6ου αι. π.X. ήταν αυτός που εισήγαγε την κατασκευή κολοσσιαίων αγαλμάτων. Πολλοί άλλοι ονομαστοί γλύπτες ακολούθησαν και συνετέλεσαν στη διάδοση της φήμης της σχολής της γλυπτικής της Σικυώνας. Το όνομα του Κλέωνος Σικυώνιου (Κλέων Σικυώνιος εποίησεν) των αρχών του 4ου αι. π.X. μπορεί και σήμερα να το διακρίνει κανείς χαραγμένο στη βάση ενός από τους Ζάνες (αγάλματα του Διός στημένα αμέσως πριν από την είσοδο του σταδίου στην Ολυμπία), τα οποία κατασκευάζονταν με χρήματα από πρόστιμα που επιβάλλονταν σε αθλητές, οι οποίοι παραβίαζαν τους κανόνες των Ολυμπιακών Αγώνων και δέχονταν δωροδοκίες.

Το σχέδιο και η ζωγραφική

Αλλά και η ζωγραφική σχολή της Σικυώνας ήταν περίφημη στην αρχαιότητα. Σύμφωνα με την παράδοση, η ζωγραφική και το σχέδιο θεμελιώθηκαν και τελειοποιήθηκαν εκεί. Αρκεί να αναφερθεί ότι ο μεγαλύτερος ζωγράφος της αρχαιότητας, ο Απελλής (352-308 π.X.), ο αγαπημένος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σπούδασε στη Σικυώνα και πλήρωσε ένα μεγάλο ποσό στη σχολή για να φοιτήσει. H παράδοση λέει ότι το έργο του Απελλή στον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο παρουσίαζε τον Αλέξανδρο να κρατάει κεραυνό προσομοιάζοντας τον με τον Δία και τα δάχτυλα του χεριού που κρατούσε τον κεραυνό νόμιζε κανείς πως έβγαιναν από την εικόνα. H πολύ αξιόλογη καλλιτεχνική παράδοση της Σικυώνας διατηρήθηκε μέχρι τη ρωμαϊκή εποχή.